Kağıt Kesiği...

'Sen bu sabah yeni bir güne uyanırken;

Çok değil hani, daha düne kadar seni seviyor olacaktım...' 

Ve akacaktın dur daha içime, içime!

Saklayacaktın saçlarımı göğsünde

Kaybolacaktın bir ben, bir sen olup!

Çok değil be adam, çok değil!

Daha düne kadar aklımı kemiren, iliklerime işleyen sesin elbet bir gün buluşacaktı nefesimle

Kalmayacaktı tek düze satırlar da bu ikilem

Düz bir yokuş olup ağır, ağır çıkacaktık seninle

Çok değil!

Çok değil be adam!

Daha düne kadar sevecektim ben seni

Ben olamayı unutup, alabildiğince sana, sen olacaktım

Çok değil, çok!

Daha düne kadar herşeyi silip bir kalemde, aramayıp yazacak satır haykıracaktım bile

'Şimdi sen miladını tamamlayan bir takvim misali, satır satır düştün gözümden yerlere...'

Tenine teri karışan toprak misali

Dünü unutmayı isteyen gün misali

Çok değil hani saniyeler, satırlar, günler misali

Vazgeçtim aşktan...

Şimdi herşey bir kağıt kesiği

İnce, ince işlenen umut misali

Dönüş var mıdır düne? der misali

Vazgeçtim aşktan...