"5.37"

Bir daha asla toparlanamayacağımı sanmıştım..

'Seni unutmaya karar verdiğimde ki "5.37" şiddetinde ki gidişin hala iliklerimi kemiriyor..'

Nitekim bir İstiklal çoğunluyduk seninle..

Arka sokaklarında seni arayan gözlerim, bir damla dumanda kayboluyor işte..

Derince çekiyorum içime.. Alabildiğine sen! Alabildiğine nefret doluyorum yine..

Bir ses duyuyorum uzaktan..

Yine aynı şarkı..

Yine aynı sahne..

"Oysa ki tohumu ekilmemiş bir sevdanın son dizesi olmalıydık seninle

ve darmadağın Bağdat! Anne karnında bin "cen" belkide!.."

Sana sesleniyorum Arwen! Aragorn'a iyi bak..

Onu öp benim yerime!

Saçlarını okşa, tenini tırmala!

Geçir en derinine dudak izlerini!

Emin ol yakmayacak canını bilmem kaç şiddetinde ki bu sevişin!

"Oysa ki dillenmemiş duaların De-Ne-A testleriyken seninle

oysa ki sadece sana açmışken hücresi bozuk kuramlarımı

bir daha asla toplanamayacak olmanın üzüntüsünü yaşıyor damarlarım.."

Son birkez çekmek istiyor içine seni bu şehir..

Kapkara..

Darmaduman..

Alabildiğine kirli.. Alabildiğine özensiz..

Bir şarkı söyle bana yüzünü dudaklarımda taşıdığım adam..

Sadece benim için..

"oysa ki seni unutmaya karar verdiğimde ki bilmem kaç şiddetinde ki gidişin.."

Boşver!

Sen en iyisi

Bir dilek tut benim için!

Ve bir gece apansız bir yıldız kaydığında kalk gökyüzüne bak..

Elini uzat geceye..

Benim dileğim..

Benim dileğim mi ne?..

"Bir yudum sen sadece..."